Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Zamknij

Muzeum Miasta Malborka - Punkt z widokiem na ul. Grunwaldzką (bractwo strzeleckie)

Wyszukiwarka

Punkt z widokiem na ul. Grunwaldzką (bractwo strzeleckie)

Skrzyżowanie ul. A. Mickiewicza i ul. Grunwaldzkiej (dawne Am Mühlengraben i Junkergasse) skrywa m.in. wielkiego szańca szwedzkiego oraz pozostałości po działalności Bractwa Strzeleckiego (w Malborku od 1351 r.). Restauracja zwana Schützen Garten znajdowała się w miejscu obecnego lodowiska, po II wojnie światowej pomieszczenia służyły za sale sportowe to rozgrywania m.in. walk bokserskich.  Sama siedziba Bractwa znajdowała się w czerwonym budynku przy Grunwaldzkiej 9.

Przy obecnej ul. Grunwaldzkiej znajduje się również pozostałość słynnej fabryki tytoniowej Loeser & Wolff. W Malborku dokonywano wstępnego moczenia liści tytoniowych, zaś z materiału dostarczonego z Elbląga wykonywano część produkcji końcowej – cygara i cygaretki. Sortowano, pakowano i banderolowano. Miesięczna produkcja w 1928 roku wynosiła 540 tys. sztuk. W 1933 roku w ramach przejęcia zakładów żydowskich, fabrykę przekształcono w Zigarrenfabrik Walter E. Beyer GmbH. W kwietniu 1940 roku wyprodukowano ponad 1,2 miliona cygar. Po wojnie, 3 czerwca 1945 roku, w pomieszczeniach zakładu miało miejsce historyczne wydarzenie – przekazanie uprawnień radzieckiej komendantury miasta na rzecz polskiego starostwa. W okresie tym zdemontowano i wywieziono przedwojenne wyposażenie wytwórni. Od 1946 roku budynek użytkowany był jako magazyn wyrobów tytoniowych, obecnie kawiarnia, drukarnia oraz siłownia.

W ciągu ulicy wznosi się okazały budynek należący od początku istnienia w rękach Kościoła Batystów. Jej architekturę opracował malborski mistrz murarski Rudolf Ruttkowski. Jest to wysmukły, ceglany budynek nakryty dwuspadowym dachem, zamkniętym od południa dekoracyjnym szczytem o licu złożonym z ceglanej kratownicy na tynkowanym tle. Nad elewacją od strony ul. Jagiellońskiej, na osi, umieszczono drugi szczyt w typie gotyckim, z tynkowanymi ostrołucznymi blendami. Kaplica, dwukondygnacyjna z emporą, znajduje się na wysokim parterze gmachu, a oświetlają ją duże, zamknięte półkolistym łukiem okna. Oficjalnie kościół otwarto 16 października 1910 r.

Na rogu Jagiellońskiej i Grunwaldzkiej wznosi się również piękna XIX wieczna kamienica według projektu Bruno Seilera. Oba skrzydła i narożnik mają dwupiętrowe wykusze, a na środku wieżyczkę. Na boniowanym parterze ta neorenesansowa kamienica zrealizowana została w cegle łączonej z tynkowanym detalem architektonicznym. Przed wojną na parterze znajdowała się restauracja „Deutsche Kaiser” i rozlewnia słynnej wody mineralnej Marienburger Perl, należąca do żydowskiej rodziny Edmunda Blumenthala (od 1914 roku prowadzonej przez syna Willego). 

Banery/Logo